Joy over omgaan met faalangst

Joy (22) maakt muziek. Twee jaar geleden bracht ze haar eerste single uit. Het was een goede track in het drill-genre, maar het gaf ook druk. En wat als je merkt dat je eigenlijk helemaal niet in dit genre thuishoort? Ze kan haar gevoelens van stress en faalangst kwijt in haar muziek en bij vrienden. 

Dit ervaringsverhaal is geschreven in samenwerking met MIND Us en MIND.

Afbeelding van Joy in haar muziekstudio

Kort na haar eerste single kreeg Joy stress en faalangst. “Ik merkte dat mensen meteen hele hoge verwachtingen van me hadden. Ik had het idee dat ik moest presteren naar het niveau van die eerste single. Ze vroegen me steeds wanneer ik weer zo’n plaat ging uitbrengen. Terwijl ik nog helemaal niet wist of ik wel in het drill-genre muziek wilde maken.” Die druk om te presteren naar haar eerste succes voelde Joy ook op het podium. Ze begon te zweten en te trillen en voelde paniek.

Even takkie

Joy kon haar gevoelens van stress en faalangst kwijt in haar muziek en ze sprak erover met vrienden. “Ik heb bijvoorbeeld in een nummer terug laten komen dat mensen alleen maar boze nummers van me willen, maar dat ik veel meer kan dan boze muziek maken. Met vrienden praat ik erover tijdens het chillen of hangen. De meeste vrienden ken ik al mijn hele leven, en je kan ze op één hand tellen. Soms vragen zij hoe het gaat. Als ze dat niet doen, vraag ik gewoon ‘Kan ik even met je takkie? ‘ Zo’n opening is niet té serieus, maar het is wel duidelijk dat ik iets wil bespreken.”

Verkeerde norm

Joy weet inmiddels dat het niet altijd maar ‘goed’ hoeft te gaan. Dat gevoel had ze wel altijd. “Het lijkt alsof het de norm is dat het altijd maar goed moet gaan. En dat je dus ook ‘goed’ moet zeggen als iemand vraagt hoe het met je gaat. Maar ik weet nu dat dit niet zo is. Het kan niet altijd maar goed gaan. Dat kan bij niemand. "Die bewustwording is voor mij heel belangrijk geweest om te gaan praten.”

Minder alleen

Als Joy er met vrienden over heeft gepraat, voelt ze zich opgelucht. En ze merkt dat ze niet de enige is. “Het is fijn als ik het kwijt ben. En als ik vertel waar ik mee zit, delen vrienden weer andere ervaringen en meningen. Die helpen mij dan weer en ik voel me hierdoor begrepen en minder alleen.” Vroeger was Joy best gesloten. En zou ze zoiets alleen via app bespreken. “Dan vond ik het fijner dat ze mijn gezicht niet zagen. Maar je hebt via de app ook miscommunicatie. Dat is in het echt minder.”

Wat ík wil

Terugkomend op de druk voor een nieuwe goede track: “Ik heb ontdekt welke muziek en welk genre ík echt leuk vind. Daarom weet ik nu wat voor artiest ik wil zijn, in plaats van wat ik denk dat anderen willen. Binnenkort komt mijn nieuwe single uit. En het is niet in het drill-genre."

Tips van Joy om te praten over prestatiedruk

  • Vind je het lastig om je gevoel onder woorden te brengen? Misschien kan muziek je helpen. Noem een nummer van een artiest en geef aan dat jij je daar ook in herkent. Zo leen je eigenlijk de woorden van een artiest om het gesprek te starten. 
  • Kijk bij wie jij je veilig voelt. Ik organiseer bijvoorbeeld schrijverskampen voor vrouwelijke artiesten. Veel vrouwen zijn dan heel open over wat ze voelen, ook al kennen ze elkaar niet. Misschien is er in jouw omgeving ook zo’n safe space waar jij je verhaal kwijt kunt. 
  • Vind je het lastiger om je verhaal te vertellen aan iemand die dichtbij je staat? Er zijn ook gamecommunity’s waar je terecht kunt. Tijdens het gamen creëer je een band. En kan je ook aangeven dat je even wil praten. Ik heb ook vriendschappen ontwikkeld via het gamen.  Het idee dat iemand aan de andere kant van de wereld zit, kan een veilig idee geven.