Nicky en Lieke

(Een vrouw:)

NICKY: Ik ben Nicky en ik heb een postnatale depressie gekregen.
LIEKE: Ik ben Lieke en terwijl ik in het buitenland zat,
ben ik toch het gesprek met Nicky aangegaan over haar postnatale depressie.

(Ze maken een wandeling.)

NICKY: Wat vond je het moeilijkst toen je met mij het gesprek aanging?
Ja, ik wist niet hoe je in je vel zat, hoe je je voelde.
Ik wilde jou ook begrijpen.
Alleen moest ik daar ook een stapje in terugnemen,
omdat, door één gesprek begrijp je de ander niet.
Vond je dat ik oordeelde over jou en je klachten?
Nee, je nam het wel heel serieus en dat vond ik vooral heel fijn.
Want ik heb genoeg opmerkingen gehad, met: Oh, dat komt wel goed.
Nee, het kwam inderdaad niet goed.
Ik had gewoon echt hulp nodig.
-Ja.
NICKY: Waar zag je het meest tegenop?
Het contact hebben.
In die zin, niet zozeer om je te bellen of een appje te sturen maar meer: waar ga je het over hebben?
Wil ze er wel over praten, wil ze er niet over praten?
Je wilt je vriendin supergraag helpen, alleen de vraag is dan: hoe?
LIEKE: Was je bang dat ik je gek zou vinden?
Ik was daar weleens bang voor.
En dan niet alleen jij, maar gewoon de mensen om me heen.
En niet dan per se gek, maar wel: wat gaan mensen van mij vinden?
NICKY: Wat voor vooroordeel had je over mensen met een postnatale depressie?
Ik wil het zelf niet echt een vooroordeel noemen, maar dat ik wel altijd dacht van:
oké, hoe kun je die gedachten zo ver laten komen
dat je je kind misschien iets zou kunnen aandoen?
In mijn beleving was het dan van: er zal altijd, hè...
Het moederinstinct, het moedergevoel zal altijd wel overheersen.
Maar achteraf blijkt dus dat die gedachten toch zo zwaar kunnen worden
dat iemand misschien toch, ja, het kind iets zou kunnen aandoen.
Is er nog iets wat je aan mij kwijt wilt?
Dat ik heel blij ben, ja, dat je m'n vriendin bent.
En jij bedankt voor je openheid, ja. Dank je wel.

(Beeldtekst: Deze video is gemaakt in opdracht van de Rijksoverheid. Het logo van Hey, het is oké. Met daaronder: Het is oké, maak het bespreekbaar. www.heyhetisoke.nl.)